این تماشاچیان ناهنجار
بارها دیده ایم مردم موبایل به دست در حال فیلمبرداری ازصحنه ی یک تصادف. سانحه . دعوا و درگیری. غرق شدن .آتش سوزی و .هستند
رفتار بی نزاکتی که همواره نجابت و وقار ایرانیان را به سخره گرفته است.
بارها دیده ایم که مردمی موبایل بدست درحال ثبت و ضبط حریم خصوصی ودعوای خانوادگی و بحرانهای حیثیتی دیگران هستند.
در پیشامدهای تلخی همچون پلاسکو سلفی گرفتن و فیلمبرداری این جماعت بی وجدان مانع از کار آتش نشانان ومدیران مقابله با بحران بود.
در حوادث رانندگی نیز همین جماعت طوری جاده را بند می آورند گویی اورژانس مشغول امداد است درحالی که اینگونه نیست وعوامل امدادی و یا افراد ماهر از خدمات امدادی جا می مانند و یا نمی توانند براثر ازدحام توفیقی بدست بیاورند.
بارها و بارها این رفتار ناپسند جماعت تماشا چی وخبرچین را مذمت کرده ایم.
بارها و بارها به آنها گوشزد کرده ایم که از حریم خصوصی دیگران و یا بحران مسایل حیثیتی دیگران فیلم وعکس و سلفی تهیه نکنند
بارها خواهش کردیم که در بحرانها اگر کمک حال نیستید وبال و آسیب و مزاحم نباشید!
اما .!!!
یکی از بزرگترین مشکلات و تناقضات رفتاری گونه ای از ما ایرانیان جدید ، تماشا چی بودن، خبر گزاری وخبر چینی، مداخله در کار هم بدون کمترین تاثیر مثبت است.
گروهی ازمتوهمین بافرهنگ! تماشا کردن و خبر چینی و روایتگری را دوست دارند.
زیرا می خواهند داستان بسرایند!
می خواهند فصل جدیدی از فرهنگ و توسعه را رقم بزنند!
اما نمی دانند این رفتار درحقیقت یک ترس وخفقان نهفته ای برای فرار از واقعیتی بنام در جازدن و قهقرا رفتن است.
فرافکنی رفتاری است که فرد برای فرار از درک و پذیرش حقیقت اقدام به فرار به جلو نموده و بیشتر به خود زنی وخود تخریبی و خود فریبی روی می آورد.
مثل روی آوردن به اعتیاد برای کسی که ور شکست مالی و خانوادگی شده باشد .
مثل تقلب برای فرار از شکست و ترس از دست دادن وضعیت و موقعیت.
مثل فاحشگی برای ترس از مورد توجه و پذیرش قرار نگرفتن .
مانند کنجکاوی بی جا و نشان دادن عیب ونقص واقعی ویا ساختگی دیگران برای فرار از عیب خود و.
بسیاری از پدیده های جامعوی حرف های مهمی برای گفتن دارند. پدیده هایی ماننده جلوه گری و روایتگری های نامنزه.
روایتگری ناکار آمد وتماشا چی بودن ، رفتار نا هنجار جامعوی بشمار می رود که در آن مردم برای فرار از خودکردگی وناچاری و یا درد خود به تماشای درد و بحران دیگران مبادرت نموده و بلکه از آن لذت می برند. و برای یادمان حضورشان از موقعیت بدتر ویا مشابه خود ویا پیشامد،یادگاری برمی دارند. تا از این واقعه و بحران روایت تاریخی بسرایند.
مورد توجه فرار بگیرند!
به روز جلوه داده شوند!
مهم پذیرفته شوند و.!
تماشا چی بودن بحران ها و گرفتاری های دیگران، تلخ ترین رفتاری است که مردم دچار بیماری دوقطبی از آن لذت می برند.
دست به دوربین بردن و کاری نکردن.!
دست به سینه تماشا کردن منظره های تلخ غرق شدن. آتش سوزی. خود کشی و. نشان از بیماری نهفته وبسیار خطرناک روحی و روانی دارد. و جامعه با این رفتارهای خطرناک رو به انحطاط می رود.
دراین بیماری مهلک و پرخطر ؛ حس مسولیت پذیری و حمایت و همدردی وهمدلی و نوع دوستی وگذشت و ایثار و کمک و تعاون جای خود را به جمود و سنگدلی وجنجال. تقلب. تزویر. دروغ. ی. اختلاس ورشوه و خیانت و مسئولیت ناپذیری و فرار از قانون و بی تفاوتی و بد رفتاری می دهد.
جامعه نیازمند به یک پویش آموزشی و حقوقی برای پذیرش بیماری و درمان آن است
حمیدرضا ابراهیم زاده
دوم مرداد 1398
تمامی حقوق مربوط به این اثر درانحصارمولف محفوظ می باشد
درباره این سایت